Het leren van een nieuwe taal kan een uitdagende onderneming zijn, vooral wanneer je te maken krijgt met ingewikkelde grammaticale structuren. Een van de aspecten die vaak voor verwarring zorgen bij het leren van Portugees, is de voorwaardelijke tijd, ook wel bekend als de “conditional”. In dit artikel zullen we de voorwaardelijke tijd in de Portugese grammatica grondig behandelen. We zullen uitleggen hoe je deze tijd correct vervoegt en gebruikt in verschillende contexten.
Wat is de voorwaardelijke tijd?
De voorwaardelijke tijd wordt gebruikt om acties uit te drukken die afhankelijk zijn van een bepaalde voorwaarde. In het Nederlands gebruiken we vaak het woord “zou” om deze tijd aan te geven, zoals in “Ik zou naar het feest gaan als ik tijd had.” In het Portugees is de voorwaardelijke tijd vergelijkbaar en wordt vaak gebruikt om beleefdheid, hypothetische situaties of wensen uit te drukken.
Basisstructuur van de voorwaardelijke tijd
De voorwaardelijke tijd in het Portugees wordt gevormd door de stam van het werkwoord te nemen en daar de voorwaardelijke uitgangen aan toe te voegen. Deze uitgangen zijn voor alle regelmatige werkwoorden hetzelfde, ongeacht of het werkwoord eindigt op -ar, -er of -ir. De uitgangen zijn als volgt:
– Eu (ik) -ia
– Tu (jij) -ias
– Ele/Ela/Você (hij/zij/u) -ia
– Nós (wij) -íamos
– Vós (jullie) -íeis
– Eles/Elas/Vocês (zij) -iam
Laten we een voorbeeld bekijken met het werkwoord “falar” (spreken):
– Eu falaria (ik zou spreken)
– Tu falarias (jij zou spreken)
– Ele/Ela/Você falaria (hij/zij/u zou spreken)
– Nós falaríamos (wij zouden spreken)
– Vós falaríeis (jullie zouden spreken)
– Eles/Elas/Vocês falariam (zij zouden spreken)
Onregelmatige werkwoorden in de voorwaardelijke tijd
Net als in veel andere talen, zijn er in het Portugees ook onregelmatige werkwoorden die speciale vormen aannemen in de voorwaardelijke tijd. Enkele van de meest voorkomende onregelmatige werkwoorden zijn “fazer” (doen/maken), “dizer” (zeggen), “trazer” (brengen) en “poder” (kunnen/mogen).
Hier zijn de vervoegingen voor deze werkwoorden in de voorwaardelijke tijd:
– Fazer
– Eu faria (ik zou doen/maken)
– Tu farias (jij zou doen/maken)
– Ele/Ela/Você faria (hij/zij/u zou doen/maken)
– Nós faríamos (wij zouden doen/maken)
– Vós faríeis (jullie zouden doen/maken)
– Eles/Elas/Vocês fariam (zij zouden doen/maken)
– Dizer
– Eu diria (ik zou zeggen)
– Tu dirias (jij zou zeggen)
– Ele/Ela/Você diria (hij/zij/u zou zeggen)
– Nós diríamos (wij zouden zeggen)
– Vós diríeis (jullie zouden zeggen)
– Eles/Elas/Vocês diriam (zij zouden zeggen)
– Trazer
– Eu traria (ik zou brengen)
– Tu trarias (jij zou brengen)
– Ele/Ela/Você traria (hij/zij/u zou brengen)
– Nós traríamos (wij zouden brengen)
– Vós traríeis (jullie zouden brengen)
– Eles/Elas/Vocês trariam (zij zouden brengen)
– Poder
– Eu poderia (ik zou kunnen/mogen)
– Tu poderias (jij zou kunnen/mogen)
– Ele/Ela/Você poderia (hij/zij/u zou kunnen/mogen)
– Nós poderíamos (wij zouden kunnen/mogen)
– Vós poderíeis (jullie zouden kunnen/mogen)
– Eles/Elas/Vocês poderiam (zij zouden kunnen/mogen)
Gebruik van de voorwaardelijke tijd
Nu we weten hoe we de voorwaardelijke tijd moeten vervoegen, is het belangrijk om te begrijpen wanneer en hoe we deze tijd in het Portugees moeten gebruiken. De voorwaardelijke tijd wordt in verschillende situaties gebruikt:
Hypothetische situaties
Een van de meest voorkomende toepassingen van de voorwaardelijke tijd is om hypothetische situaties uit te drukken. Dit zijn situaties die mogelijk zouden kunnen gebeuren, maar die afhankelijk zijn van een bepaalde voorwaarde. Bijvoorbeeld:
– Se eu tivesse dinheiro, eu compraria uma casa. (Als ik geld had, zou ik een huis kopen.)
– Se ele estudasse mais, passaria no exame. (Als hij meer zou studeren, zou hij slagen voor het examen.)
In deze zinnen wordt de voorwaardelijke tijd gebruikt om aan te geven wat er zou gebeuren als een bepaalde voorwaarde vervuld was.
Wensen en beleefdheid
De voorwaardelijke tijd wordt ook vaak gebruikt om wensen of beleefde verzoeken uit te drukken. Dit maakt het taalgebruik zachter en vriendelijker. Bijvoorbeeld:
– Eu gostaria de um café, por favor. (Ik zou graag een koffie willen, alstublieft.)
– Você poderia me ajudar? (Zou u mij kunnen helpen?)
In deze context wordt de voorwaardelijke tijd gebruikt om beleefdheid en respect te tonen.
Toekomende tijd vanuit een verleden perspectief
Een andere interessante toepassing van de voorwaardelijke tijd is om toekomstige gebeurtenissen vanuit een verleden perspectief te beschrijven. Dit wordt vaak gedaan in verhalen of verslagen. Bijvoorbeeld:
– Ele disse que chegaria tarde. (Hij zei dat hij laat zou aankomen.)
– Ela pensou que seria fácil. (Zij dacht dat het makkelijk zou zijn.)
Hier wordt de voorwaardelijke tijd gebruikt om aan te geven wat iemand in het verleden dacht of zei over een toekomstige gebeurtenis.
Combinaties met andere tijden
De voorwaardelijke tijd kan ook in combinatie met andere tijden worden gebruikt om complexere zinsstructuren te vormen. Een veelvoorkomende combinatie is met de verleden tijd van de aanvoegende wijs (subjuntivo). Dit wordt vaak gebruikt in voorwaardelijke zinnen (if-clauses).
Voorwaardelijke zinnen
Voorwaardelijke zinnen bestaan meestal uit twee delen: een voorwaarde (de “if”-clause) en een resultaat (de “result”-clause). In het Portugees wordt de voorwaarde vaak uitgedrukt met de verleden tijd van de aanvoegende wijs en het resultaat met de voorwaardelijke tijd. Bijvoorbeeld:
– Se eu fosse rico, eu viajaria pelo mundo. (Als ik rijk was, zou ik de wereld rondreizen.)
– Se ela tivesse mais tempo, aprenderia outra língua. (Als zij meer tijd had, zou ze een andere taal leren.)
In deze zinnen zien we hoe de verleden tijd van de aanvoegende wijs (fosse, tivesse) wordt gecombineerd met de voorwaardelijke tijd (viajaria, aprenderia) om een hypothetische situatie te beschrijven.
Oefeningen en praktijk
Nu je een goed begrip hebt van de voorwaardelijke tijd in het Portugees, is het tijd om te oefenen. Hier zijn een paar oefeningen om je te helpen de voorwaardelijke tijd onder de knie te krijgen:
1. Vervoeg de volgende werkwoorden in de voorwaardelijke tijd:
– Comer (eten)
– Beber (drinken)
– Escrever (schrijven)
2. Schrijf zinnen in de voorwaardelijke tijd om hypothetische situaties uit te drukken. Bijvoorbeeld:
– Als ik vakantie had, zou ik naar het strand gaan.
– Als hij een auto had, zou hij naar zijn werk rijden.
3. Gebruik de voorwaardelijke tijd om beleefde verzoeken te maken. Bijvoorbeeld:
– Zou je me de krant kunnen aangeven?
– Zou u de deur willen sluiten, alstublieft?
Conclusie
Het beheersen van de voorwaardelijke tijd in het Portugees is essentieel voor het voeren van vloeiende en natuurlijke gesprekken. Of je nu hypothetische situaties beschrijft, wensen uitdrukt of beleefde verzoeken maakt, de voorwaardelijke tijd is een veelzijdige en nuttige grammaticale tijd. Door regelmatig te oefenen en deze tijd in verschillende contexten te gebruiken, zul je merken dat je vertrouwen in het gebruik van de voorwaardelijke tijd toeneemt. Veel succes met je Portugese studies!
